-
1 pogłoski
pogłos|kiмн. Р. \pogłoskiek (ед. \pogłoskika ♀) слухи, толки, молва ž;rozpuszczać (rozsiewać) \pogłoski распространять слухи; krążą \pogłoski ходят слухи
+ wieści, plotki* * *мн, P pogłosek (ед pogłoska ж)слу́хи, то́лки, молва́ żrozpuszczać (rozsiewać) pogłoski — распространя́ть слу́хи
krążą pogłoski — хо́дят слу́хи
Syn:wieści, plotki -
2 pogłoska
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek; frumour (BRIT), rumor (US)* * *f.Gen.pl. -ek rumor, report, scuttlebutt, grapevine; dowody oparte na pogłoskach hearsay evidence; krąży pogłoska, jakoby... it is rumored l. whispered that...; rozsiewać pogłoski rumormonger.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogłoska
-
3 rozsi|ać
pf — rozsi|ewać impf (rozsieję, rozsiali — rozsiewam) Ⅰ vt 1. to scatter [nasiona, nawozy]; to spread- rozsiewała wokół siebie zapach perfum she wafted perfume- rozsiewała zarazki she breathed germs, she spread germs2. (rozpowszechniać) to spread, to plant [pogłoski, plotki] Ⅱ rozsiać się — rozsiewać się to spread- chwasty same się rozsiewają weeds are self-propagatingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozsi|ać
См. также в других словарях:
rozsiewać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozsiewaćam, rozsiewaća, rozsiewaćają, rozsiewaćany {{/stl 8}}– rozsiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, rozsiewaćsieję, rozsiewaćsieje, rozsiewaćsiał, rozsiewaćsiali || reg. rozsiewaćsieli, rozsiewaćsiany {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsiać — dk Xb, rozsiaćsieję, rozsiaćsiejesz, rozsiaćsiej, rozsiaćsiał, rozsiaćsiali a. rozsiaćsieli, rozsiaćsiany rozsiewać ndk I, rozsiaćam, rozsiaćasz, rozsiaćają, rozsiaćaj, rozsiaćał, rozsiaćany 1. «siejąc rozrzucić, rozsypać nawozy sztuczne, także… … Słownik języka polskiego
pogłoska — ż III, CMs. pogłoskasce; lm D. pogłoskasek «rozpowszechniana, niepewna, nie sprawdzona wiadomość; plotka» Pogłoska o przyjeździe słynnego pianisty. Fala pogłosek. Rozpuszczać, rozsiewać pogłoski. Pogłoski krążą, kursują, szerzą się, rozchodzą się … Słownik języka polskiego
szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… … Słownik języka polskiego
